Rond het gegeven ‘naar toilet moeten gaan’ hangt vaak schroom. Nochtans is het de normaalste zaak van de wereld. Voor mensen met bepaalde aandoeningen en bij wie er soms plots een dringende nood is, is het niet beschikbaar zijn van een proper, toegankelijk toilet met de nodige voorzieningen zelfs ronduit problematisch.
In onze stad is werk gemaakt van een beleidskader rond publiek sanitair, waar "optimale spreiding", "toegankelijkheid" en "kwaliteit" de kernthema's zijn. Dit kader moest resulteren in een investeringsplan voor de komende jaren waarbij de uitvoering zal afhangen van de beschikbare budgetten.
Op het Gents grondgebied zijn er op dit moment 185 openbare toiletten. De deelgemeenten hinken achter ten opzichte van het centrum. Dat is onder meer een gevolg van het criterium dat publiek sanitair buiten het centrum voorziet op een afstand van maximum 500 meter van enkele belangrijke locaties. Maar ook de openingsuren (toegankelijkheid) verschillen, omdat het vaak gaat over sanitair in openbare gebouwen zoals OCMW's, zwembaden of sporthallen.
Ik had van de schepen graag een antwoord gekregen op volgende vragen.