9 weken zomervakantie is lang voor veel jongeren. In die periode zijn scholen gesloten maar ook sportclubs en andere vrijetijdsorganisatoren zijn niet of minder open.
Voor jongere kinderen zijn er speelpleinwerkingen en sportkampjes. Tieners gaan liever op zichzelf sporten en chillen. Er is hiervoor zeker ruimte in Gent zoals op en rond de Blaarmeersen maar niet in alle wijken is er een veld waar ze bijvoorbeeld vrij kunnen voetballen. Daarom gaan ze op de terreinen van de voetbalclubs gaan voetballen wat daar - zo krijg ik af en toe te horen - niet steeds op applaus onthaald wordt.
Veel sportclubs nemen na een druk sportseizoen een welverdiende zomerbreak. Gelukkig betekent dit niet dat er geen aanbod meer is voor sportende Gentenaars.
De Sportdienst steekt een serieus tandje bij voor de zomer, met maar liefst 222 sportkampen met bijna 4.000 deelnemers. Ook Farys draait overuren in de zomer, denk maar aan het ruime aanbod op de Blaarmeersen.
En wie tegen een balletje wil trappen, heeft heel wat alternatieven. Op de Blaarmeersen alleen al zijn er 5 kunstgrasvelden die de hele zomer lang beschikbaar zijn van 8u ’s morgens tot 10u ’s avonds. De bezettingsgraad was 44%, dus daar is zeker nog heel wat ruimte.
Op de sites van Jan Yoens en Henri Story zijn de kunstgrasvelden gratis en publiek beschikbaar wanneer de terreinen niet door de clubs zijn gereserveerd. In de zomer zijn ze quasi permanent beschikbaar. Op Jan Yoens waren de terreinen bijvoorbeeld 90% vrij voor de buurt.
En dan zijn er natuurlijk nog de vele trapveldjes en pannakooien verspreid over de stad, zoals aan de Watersportbaan. En gelukkig denken we niet enkel aan de voetballers. Met onze buurtsportprikkels voorzien we ook in skateramps, basketterreinen en callisthenicseilandjes. Heel wat mogelijkheden om in de zomer dus te sporten in Gent.
Tegelijk krijgen we van de Elk Talent Telt clubs het signaal dat op sommige plekken jongeren zich een toegang verschaffen tot hun terreinen. En niet altijd met veel respect voor de infrastructuur, we spreken hier over vandalisme, zwerfvuil en doorgeknipte omheiningen.
Dit toont aan dat er wel degelijk noden zijn voor toegankelijke sportinfrastructuur, maar wijst ook op een bredere problematiek in sommige buurten. Vandaar dat dit mee opgevolgd wordt door de preventiediensten.
Tegelijk toont dit aan dat het niet zo eenvoudig is om bestaande clubsportinfrastructuur onbeheerd open te stellen. Een volwaardig kunstgrasterrein kost ondertussen al ruim 900.000 euro. En voor onderhoud en retopping van de bestaande terreinen zal in de volgende legislatuur alleen al 5,5 miljoen euro nodig zijn. Dure investeringen die goed beheerd moeten worden.
Hiervoor op de voetbalclubs rekenen is niet evident. De clubs moeten nu al alles op alles zetten om voldoende vrijwilligers te vinden om het seizoen te doen draaien. Ook zij verdienen een zomerpauze.
FC Rooigem experimenteerde bijvoorbeeld al met een online reservatiesysteem om het terrein op vrije momenten en in de zomer open te stellen. Vrijwilligers zorgden dan voor de toegang, en als waarborg werd er steeds een ID gevraagd. Goede afspraken zijn belangrijk, maar vergen ook dat die vrijwilligers tijdens het gebruik ook even langsgaan om te kijken of alles correct verloopt. En dan is er nog de opvolging voor het onderhoud van het sanitair, kleine herstellingen etc. Dit bleek té intensief te zijn voor de vrijwilligers, en kon niet volgehouden worden. De club stelt wel informeel voor jongeren in de buurt het terrein nog open tijdens bepaalde tijdsloten, dit verloopt vrij goed.
De oplossing bestaat voor ons in de eerste plaats in het realiseren van nog meer trapveldjes die voor iedereen toegankelijk zijn. Zo komen er alvast nog extra trapveldjes op de terreinen van FC Rooigem en de Neptunussite. Daarnaast moeten we met de clubs bekijken wat wel haalbaar is voor hen om hun terreinen voor de buurt open te stellen. Die gesprekken zullen lopen met de Sportdienst en de Elk Talent werking, en vergen voldoende omkadering.
di 10/09/2024 - 13:09