Collega Ronny Rysermans stelde recent een schriftelijke vraag over de landbouwgronden in het patrimonium van het OCMW Gent. In het antwoord van schepen Bracke werd gemeld dat het momenteel in totaal om 1.768 ha 95 à 65 ca (beheerd via Sogent). In een beheers- en verkoopnota van het OCMW Gent uit april 2021 werd gesteld dat het toen ging om 120 ha op Gents grondgebied (met een geschatte waarde van 9 miljoen euro) en 1680 ha buiten Gent (met een geschatte waarde van 58 tot 108 miljoen euro). Sinds 2020 werd er – zo vermeldt het antwoord, maar zonder verdere details (qua exacte timing, qua aantal ha) – voor 31,4 miljoen euro aan grond verkocht.
De opbrengst van deze gronden schommelde in 2023 en 2024 telkens rond de 0,54 miljoen euro, terwijl de eraan verbonden kosten op jaarbasis rond de 100.000 euro schommelden. Afgezet tegenover de geschatte waarde vertegenwoordigt dit een eerder geringe opbrengst. Toch vermeldt het bestuursakkoord: “Het huidig beleidskader dat gericht is op behoud van landbouwgronden binnen de landsgrenzen wordt bevestigd.”
In antwoord op mijn vraag hierover tijdens de voorbije commissie FABAZ antwoordde schepen van financiën Peeters echter dat in het kader van de besprekingen over een begrotingsakkoord (in aanvulling op het bestuursakkoord) in principe alles op tafel ligt en taboeloos bekeken wordt. Dit laat alvast een opening in de zin dat een verkoop alvast niet meer volledig wordt uitgesloten.
De moeilijke situatie van de stadskas is welbekend. Eerder raakte al bekend dat dit college zichzelf een besparingsoefening van 120 miljoen euro op jaarbasis als doel heeft gesteld. Het bestuursakkoord vermeldt ook de noodzaak om stadsfinanciën te saneren en de schuldenberg af te bouwen. In die optiek moet elke piste die bijdraagt tot het terug gezond maken van de stadskas met beide handen aangegrepen worden.
De verkoop van de landbouwgronden – vanzelfsprekend met inachtneming van de pachtwetgeving – kan op diverse manieren een gunstige structurele impact hebben op de stadsfinanciën. Via de opbrengst – die op basis van de momenteel voorhanden zijnde informatie tot 86 miljoen euro en meer kan bedragen – kan bijvoorbeeld de schuldenberg afgebouwd worden, waardoor jaarlijks minder aflossingen en intresten moeten betaald worden. Of de opbrengst kan in een investeringsfonds gestoken worden met een opbrengst die hoger zal liggen dan het huidige minimale rendement.
Andere overwegingen zoals het inzetten van de gronden voor andere beleidsdoelstellingen (landbouw, korte keten, enz.) zijn ondergeschikt aan de huidige financiële nood. Dat geldt a fortiori voor landbouwgronden die buiten Gent gelegen zijn. Er is geen enkele reden waarom Gent zou proberen om enige vorm van beleid te voeren op het grondgebied van andere gemeenten. De verkoop van de landbouwgronden – in het bijzonder deze buiten de stadsgrenzen – is bovendien een financiële maatregel die geen enkele Gentenaar zou treffen.
Daarom, op voorstel van de N-VA-fractie,
De raad voor maatschappelijk welzijn draagt het vast bureau op om werk te maken van een plan van aanpak voor de verkoop van de landbouwgronden die momenteel nog altijd in bezit zijn van het OCMW Gent, met een prioritaire focus op de gronden die zich buiten de stadsgrenzen bevinden.